وجود مقدس پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله ) می فرمایند :
وقتى مردى به همسر خود نگاه کند و همسرش به او نگاه کند خداوند بدیده رحمت به آنان نگاه مى کند.
نهج الفصاحه ص278 ، ح 621
حضرت زهرا صلوات الله علیها می فرمایند:
بهترین شما کسی است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانی هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.
عوالم العلوم و المعارف ج11 ، ص909
امام سجاد صلوات الله علیه می فرمایند:
حق زن این است که بدانى خداوند عزوجل او را مایه آرامش و انس تو قرار داده و این نعمتى از جانب اوست، پس احترامش کن و با او مدارا نما، هر چند حق تو بر او واجبتر است اما این حق اوست که با او مهربان باشى.
من لایحضره الفقیه ج 2، ص 621، ح 3214
امام صادق صلوات الله علیه می فرمایند:
به آموختن حدیث (فرمایشات و اصول اعتقادی و اخلاقی ائمه) به نوجوانانتان پیش از آن که منحرفین آنان را گمراه سازند، اقدام نمائید.
تهذیب الاحکام ج 8 ص 111
امیر المومنین علیه السلام می فرمایند:
عاقل ترین مردم کسی است که در امور زندگی اش بهتر برنامه ریزی کند و در اصلاح آخرتش بیشتر همت نماید.
تصنیف غرر الحکم ص 52
حسن بن جهم می گوید : ابو الحسن(ع) (امام کاظم(ع) یا امام رضا(ع)) را دیدم که خَضاب کرده بود. گفتم: قربانت گردم! خضاب کرده اید؟!
فرمود: «آری. آراسته بودن، از عواملی است که بر پاک دامنی زن می افزاید. زنان، از آن رو ترک پاک دامنی می کنند که شوهرانشان آراسته بودن را ترک می نمایند».
سپس فرمود: «آیا تو دوست داری که همسرت را مانند خودت، ناآراسته ببینی؟».
گفتم: نه.
فرمود: «او نیز همین طور».
آن گاه افزود: «پاکیزگی، خوش بو بودن، اصلاح کردن مو و کثرت آمیزش ، از صفات پیامبران است».
1-. الکافی: ج۵ ص۵۶۷ ح۵۰ و ج ۶ ص ۴۸۰ ح ۱، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۱۰.
با اینکه خداوند سبحان میفرماید: «سَنُریهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فی أَنْفُسِهِ؛ به زودی نشانههای روشن خود را در نواحی [آسمان و زمین] و در وجود خود آنان به ایشان ارائه خواهیم داد»(فصلت 53)
همچنین میفرماید: «قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ؛ بگو: بنگرید که در آسمانها و زمین چه چیز است»(یونس 101)
آیا ممکن است با وجود خلوص و صدق در استعلام و طلب، هدایت و ارائه آیات معرفت برای انسان نباشد؟! باب رسیدن به کمالات و لقاءالله مفتوح است. حیف نیست این مراحل را که از راه بندگی حاصل میشود، نداشته و از آنها محروم باشیم؟!
در زمینه معرفت وارد شده است: «ما کنْتُ أَعْبُدُ رَباً لَمْ أَرَهُ؛ من کسی نیستم که پروردگارِ ندیده را بپرستم»(اصول کافی ج 1)
و نیز: «عَمِیتْ عَینٌ لا تَراک عَلَیها رَقِیباً؛ چشمی که تو را ناظر بر خود نبیند، کور است (کورباد!)»( بحار ج 64)
و یا اینکه: «رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ؛ دلها او را با ایمانهای واقعی میبینند»(اصول کافی ج 1)
همچنین: «نَزَلَ مِنْ رَبهِ مَنْزِلَةً فَرآهُ بِقَلْبِهِ؛ نسبت به پروردگارش در منزلتی قرار گرفت تا اینکه او را با قلبش مشاهده نمود».(المیزان ج 19)
در محضر بهجت، ج۲، ص۱۹