ادیان وحیانى که از سوى خدا با انگیزش پیامبران و نزول وحى، به بشر ابلاغ شده است، از دیدگاه قرآن یکى است و همه پیامبران به یک مکتب دعوت کردهاند.[1] بر این اساس، همه پیامبران از یک سلسله اصول مشترک و سنتهاى ثابت و واحدى پیروى کردهاند؛ اصولى مانند دعوت به توحید، رعایت تقوا، نفى شخصیتپرستى، دعوت به وحدت، تبشیر و انذار، دعوت به تعالى و موفقیت و سعادت واقعی در زندگی و...[2] در عین حال، به جهاتى شریعت پیامبران با یکدیگر متفاوت شدهاند؛ مانند تفاوت محیط، سطح احتیاج و استعداد مردم، وقوع تحریف؛ امّا با توجه به خاتمیت دین اسلام، اکنون شکل کامل حقیقت، فقط در چهره اسلام قابل مشاهده است که دارای جامعیت بوده و تعالیم آن با عقل سلیم هماهنگ است.[3]
امام محمد باقر صلوات الله علیه می فرمایند:
اسلام بر پنچ چیز استوار است ، بر نماز ، زکات ، حج ، روزه و ولایت
کافی ج 4 ص 62 ح 1
رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم به امیرالمومنین علی صلوات الله علیه فرمودند:
یا علی ! چهار چیز است که در هر کس باشد اسلام او کامل است:
صداقت ، سپاسگزاری ( در برابر خدا و در مقابل خوبی های دیگران) ، حیا و شرم ، خوش خلقی
تحف العقول ص 6 الی 9
یکى از روش هاى تربیتى پیامبر خدا ، سلام کردن به کودکان بود . ایشان ، تصریح فرموده که این اقدام من ، بدان جهت است که پس از من ، این سنّت در جامعه اسلامى ادامه یابد :
خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتّى المَماتِ: ... والتَّسلیمُ على الصِّبیانِ لِتَکونَ سُنَّةً مِن بَعدی ؛ پنج چیز است که تا زنده ام رهایشان نمى کنم ... و [یکى از آنها ]سلام کردن به کودکان است، تا بعد از من سنّت شود .
امّا طبق برخی روایات، همه مسلمانان وظیفه دارند در سلام کردن به یکدیگر ، پیشى بگیرند و بویژه ، کوچک ترها وظیفه دارند به بزرگ ترها سلام کنند .
با اندکى تأمّل روشن مى شود که این روایات ، نه تنها با هم منافاتى ندارند ؛ بلکه مکمّل یکدیگرند و عمل کردن به همه آنها نیکوست ، بدین سان که وظیفه اخلاقى آحاد جامعه اسلامى ، پیشى گرفتن در سلام کردن به یکدیگر است ؛ ولى ادب ، اقتضا مى کند که کوچک ترها به بزرگ ترها سلام کنند ، امّا اگر کوچک تر به هر دلیل در سلام دادن به بزرگ تر تأخیر کرد یا تعلّل ورزید ، وظیفه تربیتى بزرگ تر این است که به کوچک تر سلام کند و بدین وسیله ، او را متوجّه قصور و یا تقصیر خود نماید . این اقدام ، بخصوص در مورد کودکان ، اثر تربیتى بیشترى دارد . به همین جهت ، پیامبر خدا به کودکان سلام مى کرد تا افزون بر اثر تربیتى آن ، پیروان خود را متوجّه آثار تربیتىِ شخصیت دادنِ به کودک و احترام به احساسات او نماید .