رسول الله نیز درباره آخرالزمان فرمود: «هنگامیکه زنان با آرایههای مردان خود را بیارایند و مقنعه و حیا و شرم از آنها سلب شود» و نیز فرمود: «در آخر امت من مردانی خواهند بود که زنان آنها مانند مردان بر زینها سوار شوند، بر مفاخر سوار شوند تا به در مسجدها برسند.زنانشان در حالیکه لباس بر تن دارند برهنه باشند بر سر آنها کوهان شتر برآمدگی باشد آنها بوی بهشت نمییابند بر آنها لعنت کنید که آنها لعنت شدهاند».
و نیز فرمود: «هنگامیکه دیدی زن بر شوهر خود قهر و غلبه دارد و آنچه شوهر نمیخواهد او انجام میدهد و زن از درآمد خود خرج او را میدهد شوهر نیز به خوردنی و نوشیدنی پست راضی باشد».
رسول خدا(ص) روزی فرمود: «ای کاش برادرانم را ملاقات میکردم، ابوبکر و عمر به عرض رسانیدند: آیا ما برادران شما نیستیم؟ ما به شما ایمان آوردهایم و با شما مهاجرت کردهایم، حضرت فرمود: «آری ایمان آوردهاید و هجرت کردهاید وای کاش برادرانم را ملاقات میکردم آنها گفتار خود را تکرار کردند حضرت فرمود: شما اصحاب من هستید ولی برادرانم کسانی هستند که پس از شما میآیند به من ایمان دارند و دوستم میدارند و یاریام میدهند و تصدیقم میکنند درحالیکه مرا ندیدهاند پس ای کاش بردارانم را ملاقات میکردم.(بحار الانوار ج ۵۲، ص 132)
امام علی(ع) فرمود: «امر به معروف ذلیل میگردد و فاسق بهخاطر انجام آنچه خدا دوست نمیدارد ستوده و پسندیده میشود» کمااینکه امروزه میبینم متاسفانه عدهای از مردم وجود دارند که اگر کسی، شخصی را بهخاطر گناهی که انجام داده، امر به معروف و نهی از منکر کند دیگران کاسه داغتر از آش میشوند بهجای اینکه از شخص آمر دفاع کنند از طرف گنهکار دفاع میکنند مثلاً اگر کسی شراب بنوشد میگویند برای سرگرمی و تفریح است چه کارش داری اشکال ندارد، رهایش کن.
امام علی(ع) همچنین فرموده است: «دنیا بر اهل دنیا پشت میکند و شدت گرفتاری زیاد میشود و نیز فرمود: مردم با یکدیگر معامله ربا کنند و در زنا تظاهر نمایند و دروغ را حالا شمارند و پیروی هوا و هوس باشند».
امام صادق(ع) نیز فرموده است: «وقتیکه چهرههای زیبا و درونهای زشت و پست برای مردم زمان باشد هرکس آنها را ببیند به شگفت افتد و هرکه با آنها معامله کند به وی ستم نمایند».
امام علی(ع) نیز در حالات آخرالزمان فرمود: «مرد از همسرش بلکه از راه دامن زن(زنا) ارتزاق مینماید حتی اگر طول و عرض خود را در اختیارشان بگذارد نهی نمیکند و آنچه دیگران درباره زنش میگویند و زشتی کارش فراگیر شده است بیتوجه میماند چنین مردی دیوث است».((یوم الخلاص ص 449)
رسول خدا(ص) نیز فرموده است: «زمانی به مردم برسد که همت مردم شکمشان باشد و شرافت مردم کالای آنها و زنان آنها قبلهشان و دینشان درهم و دینارشان باشد اینگونه مردم بدترین خلقند و در پیشگاه خدا بهره و نصیبی ندارند».(یومالخلاص، ص ۴۲۱)
رسول خدا همچنین فرمود: «هنگامیکه مردم رحمها را قطع کنند و در اطعام کردن منت بگذارند و ترحم کردن بزرگان برود و حیا وشرم از خردسالان رخت بربندد» کمااینکه شاهد هستیم که جوانان و نوجوانانی هستند که احترام افراد بزرگتر از خود را ندارند ازجمله بیاحترامی به پدر و مادر در خیلی از جاها رواج دارد حتی فرزندانی وجود دارد که پدر و مادر پیر خود را بهطور شرمآوری کنک میزندد و از خدا و عاقبت بدکار خود هیچ ابایی ندارند کسانی هستند بهخاطر غرور و تکبری که در وجودشان است ارتباط خانوادگی خود را با اطرافیانشان قطع میکنند و با خود میگویند ما از آنها بهتریم و اگر به کسی کمک می کنند بر او منت می گذارند.
رسول خدا(ص) فرمود: «مال در آنها بسیار و مالداران بزرگ شمرده شوند مرد به برادرش حسد میبرد و به پدرش ناسزا گوید و شرکاء با یکدیگر به خیانت رفتار کنند».(یوم الخلاص، ص ۴۲۸)
پیامبر مصطفی می فرمایند:
بالاترین مرتبه ایمان آن است که بدانی هر کجا باشی خدا با تو است.
نهج الفصاحه ص 229
رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم به امیرالمومنین علی صلوات الله علیه فرمودند:
یا علی ! چهار چیز است که در هر کس باشد اسلام او کامل است:
صداقت ، سپاسگزاری ( در برابر خدا و در مقابل خوبی های دیگران) ، حیا و شرم ، خوش خلقی
تحف العقول ص 6 الی 9
یکى از روش هاى تربیتى پیامبر خدا ، سلام کردن به کودکان بود . ایشان ، تصریح فرموده که این اقدام من ، بدان جهت است که پس از من ، این سنّت در جامعه اسلامى ادامه یابد :
خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتّى المَماتِ: ... والتَّسلیمُ على الصِّبیانِ لِتَکونَ سُنَّةً مِن بَعدی ؛ پنج چیز است که تا زنده ام رهایشان نمى کنم ... و [یکى از آنها ]سلام کردن به کودکان است، تا بعد از من سنّت شود .
امّا طبق برخی روایات، همه مسلمانان وظیفه دارند در سلام کردن به یکدیگر ، پیشى بگیرند و بویژه ، کوچک ترها وظیفه دارند به بزرگ ترها سلام کنند .
با اندکى تأمّل روشن مى شود که این روایات ، نه تنها با هم منافاتى ندارند ؛ بلکه مکمّل یکدیگرند و عمل کردن به همه آنها نیکوست ، بدین سان که وظیفه اخلاقى آحاد جامعه اسلامى ، پیشى گرفتن در سلام کردن به یکدیگر است ؛ ولى ادب ، اقتضا مى کند که کوچک ترها به بزرگ ترها سلام کنند ، امّا اگر کوچک تر به هر دلیل در سلام دادن به بزرگ تر تأخیر کرد یا تعلّل ورزید ، وظیفه تربیتى بزرگ تر این است که به کوچک تر سلام کند و بدین وسیله ، او را متوجّه قصور و یا تقصیر خود نماید . این اقدام ، بخصوص در مورد کودکان ، اثر تربیتى بیشترى دارد . به همین جهت ، پیامبر خدا به کودکان سلام مى کرد تا افزون بر اثر تربیتى آن ، پیروان خود را متوجّه آثار تربیتىِ شخصیت دادنِ به کودک و احترام به احساسات او نماید .